Tenzij het hoogglans gelakt, goudkleurig plastic prullaria uit China is, waar je vooral jezelf (en andere) volgens mij geen plezier mee doet.
Grote stappen zetten is aantrekkelijker. Je wilt namelijk zelf NU blinkend resultaat zien. Zeker aan het begin van een nieuw jaar (seizoen). Helaas werkt het niet (altijd) zo.
Mid december ben ik aangevangen met het wedstrijdseizoen. Dat is dus het moment dat ik de laatste fase van mijn voorbereidingsperiode in ga, en waarin ik 'moet' transformeren van trainingsmodus naar racemodus. Er moet dan een verschuiving gaan plaatsvinden in mijn focus en in de manier waarop ik mijn trainingen benader: van focus op skitechniek en tactiek, naar focus op heel hard skiën; van details over skiën naar het grote plaatje van alpineskiën; van denken naar meer (aan)voelen; van lagere intensiteit naar race-intensiteit; van trainingsvoorbereiding naar wedstrijd specifieke voorbereiding (voor zowel de eerste als voor een twee run). Deze 'bewegingen' houden ook in dat ik moet veranderen over hoe ik denk en wat ik doe tijdens mijn trainingsblokken in de sneeuw, zowel mentaal als fysiek.
Simpel
Johan Cruijff heeft wel meer legendarische quotes op zijn naam staan, maar deze is wel heel toepasselijk dit seizoen.
"Voetbal is simpel, maar simpel voetballen blijkt vaak het moeilijkste wat er is."
Want eigenlijk is wedstrijd skiën ook heel erg simpel. Als ik vanuit de startgate vertrek en door de tijdwaarneming glij, hoef ik maar aan één ding te denken: "ski zo hard en snel als je kunt!" Dat is het, dat is alles, zo eenvoudig is het. "Je kunt dit." "Bring it on." "Full gas." Of welke 'positive selftalk' ik er dan ook bij uitschreeuw.
Natuurlijk is die enkelvoudige focus, zoals bij zoveel dingen, makkelijker gezegd dan gedaan. En daarbij, wil ik die plotselinge verandering (van trainen naar racen) laten plaatsvinden in een zo'n kort mogelijke tijdsbestek. Revolutionaire grote stappen (neer)zetten, voor een glanzend resultaat.
Complex en ingewikkeld
Binnen het alpineskiën zijn er echter veel factoren van invloed op hoe goed en dus vooral hoe snel ik het parcours (een run) kan skiën, of het nu gaat om in trainingen of wedstrijden. Eén kleine 'fout' op één van de vele gebieden zal resulteren in een, op dat moment, teleurstellende afdaling met weinig tot geen mogelijkheid om die run voor mij te laten spreken. De factoren die de prestatie van mij als ski racer kunnen beïnvloeden, bevinden zich zowel binnen als buiten mijzelf en, als gevolg daarvan, zowel binnen als buiten mijn eigen controle.
Omgevingselementen die invloed hebben op hoe ik ski tijdens trainingen en wedstrijden, zijn onder meer: het terrein; de sneeuwcondities; het uitgezette parcours; de weersomstandigheden en hoogte. IJs; versporen van het parcours; de hellingsgraad (stijl of vlak); de overgangen; kort, direct en/of draaiend gestoken; (lastige) combinaties; de kou (gevoelstemperatuur); wind, sneeuw, of zelfs regen en eventueel gebrek aan zuurstof maken het constant snel skiën tot een ongelooflijk moeilijk doel om te bereiken. De enorme variabiliteit van deze externe 'gebieden' kunnen er voor zorgen dat de beste voorbereidingen en inspanningen, op dat moment, niet het gewenste resultaat oplevert. Geen van deze externe invloeden op de prestaties kan ik direct controleren. Uiteindelijk kan ik mijzelf alleen zo goed mogelijk aanpassen aan deze complexiteit.
Ook 'interne factoren' dragen bij aan de complexiteit van alpineskiën. Mijn fysieke conditie op dat moment; het aantal trainingsuren en de kwaliteit van trainingen in de sneeuw; de techniek die ik nu beheers; tactiek; rust en slaap; voeding, etc.. Om consistent op je snelst te kunnen skiën, moet je op alle gebieden maximaal presteren om het meeste uit je fysieke capaciteit te halen. Daarbij komen nog mijn teamgenoten; het uiteindelijke deelnemersveld van de wedstrijd; mijn coach; de bond; partners; sociale media e.d.. De 'vergelijking' met andere ski racers aangaande FIS punten, over-coaching en bijvoorbeeld de noodzaak voelen om positieve berichten (op sociale media) te publiceren voor bijvoorbeeld sponsoren, kunnen allemaal bijdragen aan de complexiteit van consequent snel skiën.
En ook om de mentale kant van onze sport kunnen we niet heen. Ik moet continu mijn "mentale spieren" (bijvoorbeeld motivatie, zelfvertrouwen, intensiteit, focus en mentaliteit) trainen en versterken. Ik moet ook mijn mentale gereedschapskist op orde hebben voor als er zich uitdagingen voordoen, zoals het (bij)stellen van doelen; positieve zelfpraat; trainings- en raceroutines; visualisatie en ademhaling, om er maar een paar te noemen. Het samenspel van al deze mentale invloeden maakt het nog moeilijker om de ideale modus te vinden.
En dan heb ik het materiaal nog niet genoemd. Hoewel niet zo belangrijk als de racewagen binnen de Formule 1, is het vermogen om snel te skiën zeker wel sterk afhankelijk van het complexe samenspel van mijn ski's, skischoenen, bindingen, en overige uitrusting. Deze impact begint met het testen en vinden van de juiste uitrusting bij mijn individuele capaciteiten, behoeften en voorkeuren; en gaat verder met het uitlijnen van de skischoen en basisstructuren; en eindigt met het dagelijks onderhouden (waxen en slijpen) en de uiteindelijke finetuning die de prestaties van mijn ski's optimaliseren.
Ik kan niets doen om alpineskiën minder complex te maken. Alles is met elkaar verbonden. En het is ook die complexiteit die het alpineskiën zo leuk en uitdagend maakt. Wat ik wel kan doen, iedere dag bezig zijn vanuit passie, de taken uitvoeren op een spontane, organische manier, en beter te (leren) begrijpen wat er komt kijken bij het zo complex maken van ski racen, en zoeken naar manieren om die complexiteit zo goed mogelijk te beheren.
"Wie complexiteit begrijpt, komt met een voorsprong aan de start.”
Ingewikkeld
Als laatste wil ik nog even stil staan bij dat je op je weg richting topsport nog te maken kan krijgen met stakeholders die er (soms) nog een schepje bovenop willen doen, beyond complexiteit gaan, en het zo onnodig ingewikkeld maken. Dit nieuwe niveau van 'problemen' speelt zich volgens mij volledig af in de hoofden van deze mensen, en degenen die zich uiteindelijk lelijk aan deze 'hinderpalen' stoten, zijn wij jonge atleten. 'We' hebben uitdaging genoeg om positief te reageren op de vele obstakels die ik hierboven heb beschreven en waar je (vaak) geen directe controle over hebt. Het is 'demoraliserend' dat er van je wordt verwacht dat je tegelijk ook nog eens constructief omgaat met obstakels die in je hoofd worden opgeworpen door een systeem en of een bepaalde sportcultuur. Eenvoud is al uitdagend genoeg.
De ´heilige graal´
Terwijl ik de onvermijdelijke complexiteit van mijn sport steeds beter leer begrijpen, accepteer en op aanpas, is het mijn doel om alle 'hinderpalen' los te laten waarmee je wordt opgehoopt, wat zeker geen gemakkelijke taak is. Ik geloof dat de confrontatie, in kleine stappen, aangaan met de uitdagingen die op je weg komen, de ´heilige graal´ is van het alpineskiën en, in feite, misschien wel, van een gelukkig en succesvol leven. Want zonder wrijving geen glans!
Hoe dan ook: maak je geest vrij van alle complexiteiten en ingewikkeldheden (dat wil zeggen (zelf) opgelegde onzin!). Houd het eenvoudig en ga gewoon zo snel mogelijk van start naar finish voor een blinkend resultaat. Waar, en voor welke uitdaging je ook (voor) staat "Je kunt dit` - 'IT IS ALL DOWNHILL FROM HERE’.
(Note: op het moment van publiceren (1/2/23) van deze blogpost heb ik 16 wedstrijden geskied, waarvan 8 slalom races en 8 reuzenslalom races. Het wedstrijdseizoen duurt nog tot april.)
Comentários