In een vorige post blogde ik al eens over keuzes maken. Soms vallen die keuzes goed uit, andere beslissingen helpen je niet - ook al lijken ze zo voor de hand te liggen.
Ik wilde graag trainen in een omgeving die de (rand)voorwaarden, ook op middellange termijn, kon blijven borgen, zodat ik mij verder kon ontwikkelen als junior atleet. Ik was overtuigd, vorig jaar, dat Schigymnasium Stams een goede keuze was om veel te trainen, fysiek sterker te worden en terug in de flow te komen. Na het abrupte einde van het seizoen door Covid19; het stoppen van mijn coach/trainer en de beëindiging van het Nederlandse opleidingsprogramma waar ik bij zat. Ik wilde nieuwe doelen gaan behalen zodat ik mij verder kon ontwikkelen, groeien en tot 'rijping' komen, zeg maar. Maar gaande het seizoen zag ik alleen een (lange) weg van 'rotting' voor mij liggen.
'Toch plaatst ik nu die keuze voor Schigymnasium Stams zowel in het rijtje positieve als negatieve ervaringen. Want het heeft mij als jong persoon verder gevormd. Ik heb daar geleerd wat het is om op eigen benen te staan en ervaren wat het is om afhankelijk te zijn van één ´systeem´/ één organisatie. Het is echt een versnelling in mijn ontwikkeling – al was dat het zeker niet in sportief opzicht,.’
Nu is het tijd om vooruit te kijken, mijn nieuw ingeslagen pad verder te bewandelen, zodat ik mij weer kan focussen op mijn 'taken' en datgeen waar ik veel plezier aan beleef namelijk alpine skiën.
‘Voor mij is de les voor een echte sportcarrière: verantwoordelijkheid nemen voor je eigen proces waarbij plezier (met de mensen om je heen) altijd voorop moet staan.’
Ander uitgangspunt
In de afgelopen maanden was het voor mij belangrijk om op een positieve manier afscheid te nemen van Schigymnasium Stams en tegelijkertijd het proces zo snel mogelijk weer in eigen handen zien te krijgen. In plaats van te zoeken naar een nieuwe trainingsomgeving heb ik dit keer gekozen voor een andere benadering namelijk: het organiseren van een nieuwe trainingsomgeving. Want hoewel mijn ambitie (het maximale uit mijzelf halen) en mijn doelen, te weten: verder ontwikkelen en kunnen groeien, hetzelfde waren gebleven, waren mijn waarden, wat ik wenselijk vind, veel helderder geworden: autonomie; verantwoordelijkheid; PLEZIER; vertrouwen; veiligheid; kwaliteit en teamwork. En daar wil(de) ik geen concessies (meer) aan doen!
My own way is the goal
Eén van mijn eerste acties bestond uit het contact op nemen met mijn 'oud' topsportcoördinator en gesprekken organiseren op mijn vorige school. Zodat ik aankomend schooljaar mijn Havo 5 kan afronden (ik was immers vorig jaar al over van 4 Havo naar het eindexamenjaar). Eind augustus start ik dan ook weer aan het topsportvriendelijke Oosterlicht College in Nieuwegein. Eigenlijk kan je zeggen: "ik heb m'n Gap Year al gehad".
Tegelijkertijd ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe hoofdcoach en trainer. En vanaf mei train ik inmiddels onder Peter Happ en Florian Spiecker in het kleine FIS team Flow skiracing met nog 5 andere Oostenrijkse atleten. Met een aantal van deze jongens heb ik overigens ook afgelopen seizoen al getraind binnen Stams (en andere hadden vorig jaar al reeds 'Matura' gedaan). Längenfeld blijft voorlopig mijn thuis en uitvalsbasis in Oostenrijk. Hoewel..., mijn eerst aankomende twee trainingsstages in de sneeuw staan gepland in een sneeuwhal en wel SnowWorld in Landgraaf. Dus in plaats van als Nederlander op weg naar de bergen in Oostenrijk. Stappen dit keer de Oostenrijkers in een busje richting het platte Nederland.
Omdat het verder belangrijk is dat je je als alpine skiër fysiek goed voorbereidt om je op de ski’s verder te kunnen ontwikkelen. Ben ik vanaf begin juli, na het einde van het schooljaar van Stams, mijn eigen fysieke trainingsprogramma opnieuw gaan inrichten met behulp van Jolanda Spruit. Ook heb ik inmiddels een aantal bijscholings-sessies aangaande halter training bij Ton Leenders achter de rug om mijn techniek weer bij te schaven. Dit omdat ik het afgelopen jaar bij Stams praktisch alleen met apparaten kracht had getraind. (Dit en andere 'zaken' zoals het ontbreken van seizoensopbouw en van techniektrainingen; vertaling fysieke testen naar individueel training programma; geen aandacht voor voeding of prestatiegedrag e.d. en de constante aanwezigheid van ouders of privé trainers bij de skitrainingen waren dat ik mij niet kon vinden in de 'organisatie'). Verder heb ik in de afgelopen weken ook weer mee getraind met het Jugend Kader Alpine van Vorarlberg op het Olympiazentrum Dornbirn, een soort mini Papendal, zeg maar. En wanneer ik in Nederland ben hervat ik mijn fysieke trainingen voorlopig weer bij Wesley Smit, mijn oude PT bij Encore Studio. Ook ben ik met behulp van mijn sponsor Orise Vitamins aan het kijken hoe, wat en waar ik mijn fysieke testen in Nederland kan continueren en hoe ik de uitslagen goed kan interpreteren zodat ik ze kan gebruiken om mijn trainingsprogramma verder te optimaliseren.
Daarbij zal ik ook aankomend seizoen ook weer gebruik maken van de begeleiding van Talent Empowerment en YAAP.
Een nieuwe flow
Voor mij gaat je eigen pad kiezen, je eigen route uitstippelen met je eigen ideeën, niet persé over buiten gebaande paden te treden of lekker je eigen(wijze) ding doen, maar over: zelf organiseren en creëren; groei, ontwikkeling en samenwerken. Het geeft mij in ieder geval energie om de touwtjes weer meer in eigen handen te hebben en niet afhankelijk te zijn van één 'systeem'. Ook omdat ik op deze manier een betere balans voel tussen mijn sport en de persoon Mees. Ook heb ik veel zin om de nieuwe uitdagingen aan te gaan samen met mijn nieuwe team Flow skiracing (toepasselijke naam, toch!?) en weer andere prikkels te ervaren onder leiding van Peter Happ om zo mijn skiën naar een hoger niveau te kunnen stuwen.
Met mijn nieuwe keuzes nu kan ik niets af dwingen, dat weet ik. Maar ik kan wel de omstandigheden weer zo gunstig mogelijk proberen te krijgen zodat ik weer terug kan komen in de stroom van focus, doelgericht en effectief trainen, en daar tegelijkertijd van kan genieten samen met de mensen om mij heen, in mijn voorbereiding op dit nieuwe seizoen. Er zit tenminste weer beweging in!
“Alpineskiën is moeilijk als je statisch, passief en onbeweeglijk bent. Wendbaarheid en je snelheid behouden en verder uitbouwen is cruciaal bij het skiën van een snelle run”.
Comments